AMALIA [AMELIE] prinses van Nassau-Dietz

terug

AMALIA [AMELIE] prinses van Nassau-Dietz
dochter van * Willem Frederik en * Albertina Agnes
‘s-Gravenhage 25 november / 5 december 1655 – Allstedt 16 februari 1695
Trouwt Oranjewoud 28 november 1690 Johan Willem regerend hertog van Saksen-Jena en Eisenach, 1666-1729

De naar haar grootmoeder genoemde Amelie groeit op met haar jongere broer (het zusje * Sophia Wilhelmina leeft slechts enkele jaren) te Leeuwarden, doch verblijft ook veel in het door hun moeder zo geliefde Oranjewoud. Als het stadhouderlijk gezin naar dit buitenverblijf trekt,
komt altijd ook een deel van de hofhouding uit Leeuwarden en Duitsland
mee om voor hun welzijn te zorgen. In 1660 wordt Amelie met haar aan rachitis lijdende broer * Hendrik Casimir naar Utrecht gestuurd. Daar is
een specialist die befaamd is vanwege zijn methode om kromme ruggen
en benen te rechten. De kinderen worden gehuisvest in een klooster en toevertrouwd aan de weduwe van een Schotse officier in het Staatse leger. Amelie en Hendrik spelen de hele dag samen, maar worden ook onderwezen, onder meer in godsdienst en de Franse taal. In de zomer
van 1661 lijkt Hendriks been genezen en de kinderen keren terug naar
huis. Haar vader heeft Amelie slechts kort gekend: hij sterft als zij pas
acht jaar is. Over haar huwelijk met de bijna tien jaar jongere Duitse
hertog is vrijwel niets bekend. Kort na de bruiloft wordt deze kolonel
van een regiment infanterie in Staatse dienst (1691-1713). Het is de bedoeling dat Amelie later Oranjewoud en Oranienstein erft van haar
moeder, maar zover komt het niet, want de prinses overlijdt reeds na
viereneenhalf jaar huwelijk in 1695. Ze krijgt twee kinderen, troonopvolger Willem Hendrik (1691-1741) en Albertine Juliana. De weduwnaar trouwt vervolgens nog driemaal.

LITERATUUR
– Peter Karstkarel en Hugo Kingmans: Oranje Nassau & Friesland.
Leeuwarden 1994.
– Luuc Kooijmans: Liefde in opdracht. Het hofleven van Willem Frederik
van Nassau, Amsterdam 2000.
– R.L.P. Mulder-Radetzky en B.H. de Vries: Geschiedenis van
Oranjewoud. Alphen a.d. Rijn 1989.